loglynx meestens juridisch weblog over de media- en informatiemaatschappij en overige opborrelende oprispingen
Sunday, October 10, 2004
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Zit u in een relatie die u minder leuk maakt dan u eigenlijk bent? Hoopt u na de zoveelste hevige ruzie telkens tevergeefs op te krabbelen uit het dal ? En is het enige dat de uitweg blokkeert uw partner? Lacuna Inc. kan u helpen uw destructieve liefde te vergeten. In de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind neemt Clementine (Kate Winslet) de beslissing al haar herinneringen aan Joel (Jim Carrey) uit te wissen. Joel doet uit wraak hetzelfde. Het kost een paar hersencellen, maar niet veel meer dan verloren gaan bij een avond doorzakken, zo wordt hem verzekerd. Gaandeweg komt Joel er achter dat hij toch graag vasthoudt aan bepaalde herinneringen, maar het proces is dan al in volle gang.
Je kunt het aan scenarioschrijver Charlie Kaufman toevertrouwen om dit gegeven magistraal uit te werken. Eerder nodigde hij de filmkijker al uit om via een kleine ingang ergens op de 7 1/2e verdieping van een bedrijfsgebouw het hoofd van John Malkovich te betreden (Being John Malkovich). En in Adaptation voerde hij in de hoedanigheid van Nicolas Cage een scenarioschrijver op die bezig was een scenario te schrijven voor, naar uiteindelijk blijkt, de film die de kijker op dat moment voorgeschoteld krijgt. Bij Kaufman zijn dergelijke vondsten geen oppervlakkige Hollywoodtruukjes a la kijken wat er gebeurt als Read more »
Een ziekenhuismedewerker kijkt met open mond naar de televisie hoe een vliegtuig zich in de WTC-toren boort. Op de beeldbuis duidt een jonge Franse deskundige de aanslag op de Amerikaanse torens met zijn 3000 doden als historisch gezien van geringe betekenis. Tijdens de slag bij Gettysburg vielen bijvoorbeeld meer dan 50.000 slachtoffers. Maar een groot verschil met recente Amerikaanse oorlogen, zoals Vietnam, Korea en de golfoorlog, is dat de Amerikanen er tot dusver in geslaagd waren de barbaren buiten de grenzen te houden. En daarom, zo concludeert de televisiedeskundige, kan september 2001 wellicht gezien worden als het begin van de grote invasies van de barbaren.
In the summer of 2002, after I had written an article in Esquire that the White House didn't like about Bush's former communications director, Karen Hughes, I had a meeting with a senior adviser to Bush. He expressed the White House's displeasure, and then he told me something that at the time I didn't fully comprehend -- but which I now believe gets to the very heart of the Bush presidency. The aide said that guys like me were ''in what we call the reality-based community,'' which he defined as people who ''believe that solutions emerge from your judicious study of discernible reality.'' I nodded and murmured something about enlightenment principles and empiricism. He cut me off. ''That's not the way the world really works anymore,'' he continued. ''We're an empire now, and when we act, we create our own reality. And while you're studying that reality -- judiciously, as you will -- we'll act again, creating other new realities, which you can study too, and that's how things will sort out. We're history's actors . . . and you, all of you, will be left to just study what we do.'' Ron Suskind, Without a Doubt in New York Times Magazine. archief
Dubbeloppotsen
In het kader van aan een vijandige overname grenzende grootscheepse contentsyndicatie verschenen de berichten vanaf juni 2003 eerder op Sargasso. De versies alhier zijn vrijwel ongewijzigd tov de premiere (daargelaten een enkele tijdsaanpassing oid).