loglynx meestens juridisch weblog over de media- en informatiemaatschappij en overige opborrelende oprispingen
Tuesday, July 29, 2003
Cameron's boezem juridisch bekeken
In deze column wordt bekeken of Cameron Diaz succesvol actie kan ondernemen tegen de topless foto's die van haar zijn gemaakt toen ze 21 jaar oud was. Als het, zoals Diaz stelt, klopt dat de fotograaf haar handtekening voor toestemming tot publicatie heeft vervalst, dan zal hij veroordeeld kunnen worden voor 'forgery'. Een veroordeling voor afpersing ligt minder in de rede. Het was weliswaar zo dat de fotograaf contact zocht met Diaz om haar in staat te stellen de foto's zelf te kopen voordat hij ermee de markt op zou gaan, maar de fotograaf mag als (auteurs-)rechthebbende van de foto's waarschijnlijk een dergelijk aanbod doen. De auteur concludeert desalwelteplus dat Diaz nog genoeg wapens (privacy, portretrecht) heeft om eventuele geïnteresseerden te weerhouden tot publicatie over te gaan. Maar op internet is het kwaad uiteraard al geschied.
The Smoking Gun heeft nu al zijn Legal Document of the Year 2003 gekozen. Het gaat om een 7 pagina lange verdediging van een scholier die na op het matje te zijn geroepen voor stiekem roken, zijn rector wat variaties van het woord Fuck naar het hoofd slingert en daarvoor een straf krijgt opgelegd. De advocaat van de scholier verwijst onder meer naar het eerste bekende gebruik in een Engels-Latijns gedicht van voor 1500 ["Non sunt in celi quia fuccant uuiuys of heli" ("They are not in heaven because they fuck the wives of Ely")] en het hedendaags veelvuldig bezigen van het woord in muziek en films ["Some movies such as Scarface, Porky's and Goodfellas are known for the extensive use of the family of Fuck words (Fuck, Fucking, Fucker, Fuckface, Fucked, Absofuckinglutely, etc.)"].
Verder verricht de advocaat een vergelijkend Google-onderzoek naar de alomtegenwoordigheid van het 'F-woord' en verwijst naar diverse rechtszaken waarin Fuck als grondwettelijk beschermenswaardige uiting werd aangemerkt. In één genoemde zaak valt een fraai geformuleerde overweging uit Baumgartner v. United States (1944) op: "[o]ne of the prerogatives of American citizenship is the right to criticize public men and measures - and that means not only informed and responsible criticism but the freedom to speak foolishly and without moderation."
Een prachtig spotje waarmee de Amerikaanse overheid gedegen aantoont dat het verband tussen drugs en terrorisme helemaal geen ingewikkelde zaak is.
Via Lessig Blog, alwaar een reaguurder ten reactiepanele de volgende verOrwelliaanste versie van het spotje fabriekte:
“So ignorance is knowledge?”
“Yeah.”
“Ignorance?”
“Yep. Big Bro’ told me so.”
“What about O’Brian?”
“Yeah, he said it too.”
“So rational thinking…”
“Supports that Goldy sheep guy, who’s with the Eurasians.”
“Don’t you mean East Asians?”
“No, that was last week. Er, wasn’t. Never. Double-plus-damn.”
Naast een zwembroek en een te optimistisch boekenstapeltje mogen er ook enkele tijdschriften mee op vakantie. Zo kon het gebeuren dat ik een pampieren Groene Amsterdammer stond door te bladeren en daarin een stuk over de Haagsche kunstenaar Marcel van Eeden aantrof. Hier alvast een citaat (volgende week staat het hele stuk wellicht in het online-archief):
Hij [Van Eeden] redt zich eigenlijk best in het leven. Tekeningen maken. Boeken lezen. Gezin. Weblog. Tekenlog. Tentoonstellingen. En nu een mooie catalogus. Maar toch vindt hij eigenlijk dat hij maar beter niet geboren had kunnen worden.
"Is het zo erg?"
"Nou ja, ik ben niet levensmoe of zo. Maar ik ben me wel dagelijks bewust van de enorm lange tijd voor en na mijn leven."
In de bonus: Voor hen die zich aan de komkommertijd ergeren, heb ik twee tips ter aangenaam tijdverdrijf:
-Red vs. Blue zijn geniale filmpjes waarin beelden van het Xbox-spel Halo worden voorzien van grappige situaties en Tarantinoiaanse dialogen. Niet te missen!
-Crimsonland is een shareware spel van 7 MB. Je moet allerlei insecten rondom je neerschieten in een opzet die qua controls doet denken aan de klassieker Minestorm. Het geheel functioneert soepel, ziet er fraai uit en is zeer verslavend.
Maandag begint een campagne van de Engelse overheid waarin wordt gewezen op de schadelijke gevolgen van meeroken. De 1 miljoen pond kostende campagne bestaat onder meer uit televisiespotjes waarin kleine kinderen te zien zijn die sigarettenrook in- en uitademen. The Guardian raamt dat drie miljoen mensen bloot staan aan passief roken en er jaarlijks tenminste 120.000 Britten sterven aan de gevolgen ervan.
FluffertraX is een online radiostation dat enkelt porno-soundtracks uitzendt. Ze hebben ook een quiz waarin je de juiste pornofilm bij een muziekje moet raden. Ah, ik herken het onheilspellende triangelloopje, maar hoorde dat nou bij Saturday Night Beaver, Rambone of Inrearendence day? Dat werk.
Na de ophef rond de Deense kunstenaar die goudvissen in een blender tentoonstelde, hebben ze in Scandinavië er weer een dierenrelletje bij. Een Noorse komiek knutselde drijfmateriaal en een motor op een dood varken en ging op het dode dier uit varen. De komiek blies eerder ratten en hamsters op met helium (zgn. 'organic balloons'). Dierenrechtenactivisten zijn furieus. Kristopher Schau: "If they have problems with this, they should attack children who play with their food as well. I do hope someone makes a fleet out of me when I die."
Via Abberant News ("heh heh heh ... It's like performance art ...").
David Rubinstein, mede-oprichter en managing director van The Carlyle Group*, doet in een speech een boekje open over hoe George W. Bush door de grote particuliere investeringsbank werd gewogen en te licht bevonden.
"when we were putting the board together, somebody [Fred Malek] came to me and said, look there is a guy who would like to be on the board. He's kind of down on his luck a bit. Needs a job. (..) I met the guy. I said I don't think he adds that much value. We'll put him on the board because - you know - we'll do a favor for this guy; he's done a favor for us.(..) after a while I kind of said to him, after about three years - you know, I'm not sure this is really for you. Maybe you should do something else. Because I don't think you're adding that much value to the board. (..) His name is George W. Bush. He became President of the United States. So you know if you said to me, name 25 million people who would maybe be President of the United States, he wouldn't have been in that category."
[In de bonus: Een opvallend zinnetje in de speech bevestigt de olijkheid van Bush (die ik voor het eerst opmerkte in de docu Journeys with George): "We put him on the board and [he] spent three years. Came to all the meetings. Told a lot of jokes. Not that many clean ones." Dat deed onwillekeurig denken aan die andere ozo capabele president. Berlusconi, die zijn lolligheid ontwikkelde als entertainer op een cruise schip, schijnt vaak een mop te vertellen over een AIDS-patiënt die bij de dokter komt. Zegt de dokter: "Ik raad u aan dagelijks een zandbad te nemen". De man: "O, genees ik dan van mijn ziekte?". "Nee," zegt de dokter, "dan went u er vast aan hoe het is om onder de grond te liggen."]
In the summer of 2002, after I had written an article in Esquire that the White House didn't like about Bush's former communications director, Karen Hughes, I had a meeting with a senior adviser to Bush. He expressed the White House's displeasure, and then he told me something that at the time I didn't fully comprehend -- but which I now believe gets to the very heart of the Bush presidency. The aide said that guys like me were ''in what we call the reality-based community,'' which he defined as people who ''believe that solutions emerge from your judicious study of discernible reality.'' I nodded and murmured something about enlightenment principles and empiricism. He cut me off. ''That's not the way the world really works anymore,'' he continued. ''We're an empire now, and when we act, we create our own reality. And while you're studying that reality -- judiciously, as you will -- we'll act again, creating other new realities, which you can study too, and that's how things will sort out. We're history's actors . . . and you, all of you, will be left to just study what we do.'' Ron Suskind, Without a Doubt in New York Times Magazine. archief
Dubbeloppotsen
In het kader van aan een vijandige overname grenzende grootscheepse contentsyndicatie verschenen de berichten vanaf juni 2003 eerder op Sargasso. De versies alhier zijn vrijwel ongewijzigd tov de premiere (daargelaten een enkele tijdsaanpassing oid).